Әбдекиемне сагынам

Сары яфраклар коела,

Буйсыналар җилләргә.

Мин дә очып кайтыр идем

Туган-үскән җирләргә.

Горур атлап менәр идем

Карасу-тау башына.

Кайларда гына булсам да

Күңелем шунда ашкына.

Карасам авылым өстенә

Бар да искә төшәләр.

Кеше гомере эчендә

Утлар-сулар кичәләр.

Беркайчан да онытылмый

Марталык урманнары,

Тәкә каенлыгы белән

Әбдеки урамнары.

Биш чокырда сынау үтте

Яшь-үсмер һәм бала чак,

Киләкләрдә су коендык

Бар да истә калачак.

Әбдекидә гөрләп үтте

Өлкә Сабан туйлары.

Бөтен илдән кунак җыйды

Безнең буа буйлары.

Төрле милләт халыклары

Татарча көрәштеләр,

Гореф-гадәтләрне саклап

Кунакка йөрештеләр.

Бергә булыйк, бердәм булыйк,

Араларны суытмыйк,

Авылыбызны, туган якны

Беркайчан да онытмыйк.

Рөстәм Нуртдинов. Әбдеки-Денис.

Автор фотосы.