Хаҗия Гыймранова: Бүгенгесенә шөкер итәм

Шундыйлар инде алар үткән буын кешеләре. Михнәтен, ачлыгын кичергән булсалар да, сер бирергә яратмыйлар. Алай да үзәккә үткән газаплар онытылмый.

“Бик авырлыкта үстек, 18 яшь тулгач, паспорт бирделәр. 1956 елда Горькийга торф чыгарырга озаттылар. Анда 8 ай эшләдек: трактор агачларны корчевать итә, без, 12 кыз, авыр бүрәнәләрне штабильгә өябез, аннан чанага төйибез. Ашарга да, юынырга да юк, әпәй эләксә, бүлеп ашыйбыз, кая анда кайнар аш?! Чирләп тә, бетләп тә беттек инде шунда. Әлеге нужадан котылып, Мәскәүгә киттек, анда тимер юлда эшләдек. Арыдык, туйдык, кияүгә дә чыгасы килә,” - дип уенын-чынын кушып сөйләгәне истә Хаҗия апаның.

- Шуңа күрә, үткәннәрне бик сагынмыйм, бүгенгесенә шөкер итәм, - ди хәзер Хаҗия Баһман кызы.

1960 елда Хаҗия авылдашы Вәлиҗанга кияүгә чыга. Гыймрановлар алты бала үстергәннәр.

- Әни бик кырыс булды, кызым, улым, дип артыгын сүсекләмәде. Тормышта нык булсыннар дип тәрбияләгән, әнә хәзер сөйли ул: “Сезне орыша идем, аннан жәлләп елый идем,” - дип көлә авылда торучы кызы Рузилә Мөктәсимова. -Әнинең иртән йокыдан торган төшебезгә мичтә пешерелгән кабартмалары әзер була иде. Дөньяда ул пешергән кабартмалардан да тәмлесе юк.

- 17 яшендә бер улым кинәт чирләп вафат булды. 61 яшендә ирем китеп барды, әле күптән түгел генә тагын бер улым дөнья куйды, - ди туган көненә килүчеләрне елмаеп каршы алган юбиляр, бераз җитдиләнеп.

Хаҗия әби Гыймранова бүген улы Рамил, килене Гөлия тәрбиясендә картлыгын кичерә. Әбинең башка балалары аларга бик рәхмәтле. “Алар монда “главныйлар” дип, фотога төшкәндә дә, әниләре янәшәсендә урын бирделәр.

Юбилейга, төп йортка өй тутырып балалар, оныклар кайткан. Алар ризыктан сыгылып торган табын көйләгәннәр әниләре, әбиләре хөрмәтенә. Юбилярны район башкарма комитеты җитәкчесе Илнур Җамалетдинов өенә барып тәбрикләде, район башлыгы Рамил Айбатовның котлавын һәм бүләген тапшырды.

ФОТОРЕПОРТАЖ 

Марат Гомәров фотолары