Юмор тег белән яңалыклар
-
“Безнең Чирмешән“ көлдерә
Коймага кысылып үлгән Искәндәр урманнан утын алып кайтырга йөри. Аракы юк вакыт. Күршесе Минәхмәт абыйларга керә. Минәхмәт абыйның хатыны: "Сиңа аракы кирәк, эшең беткән, ә безнең кәҗәбез үлеп ята,"- дип, тиргәп чыгарган. Искәндәр урамга чыкач кулларын селки-селки: "Кара малакай гынам, ничекләр үлеп киткән бит",- дип үз-үзенә сөйләнеп бара икән. Моның...
-
“Безнең Чирмешән“ көлдерә
Элегрәк, нишләтәсең, авылларда яшьләр кеше казларын урлаштыргалап, йонын йолкып, мәҗлес оештыралар иде. Моны "гадел" эшлиләр: көтүдәге егерме казның - икесен, уннан берсен эләктерәләр. Шулай бер көнне дүрт-биш егет авыл башында, су буенда йөргән бер казны тотып, урманга китәләр. Ит тә, каз шулпасы да килешә үзе. Мәҗлестән кайтса, Мәҗит тыкрыкта нәрсәдер...
-
“Безнең Чирмешән“ көлдерә
Дус-иш егетләр кич белән яхшы ук сыйланалар. Инде таралышыр вакыт җиткәч, араларында Гаязның юклыгы беленә. Ул караңгы почмактарак йоклап ята икән. Шешәдәшне салкын гаражда калдырып булмый, Гаязны өч егет алмаш-тилмәш җилкәләренә күтәреп өенә илтә баралар. Йорт каршыларына җиткәч, моңа кадәр изрәп йоклаган Гаяз аякларына баса да: - Рәхмәт, егетләр, кунак...
-
“Безнең Чирмешән“ көлдерә
"Безнең Чирмешән" көлдерә Анда хоккейчылар гына Наҗия апа санаторийга барырга җыена. -Барган-барган бер "егет" тә карап кайт инде, - ди аңа күршесе. Кайткач, Наҗия ападан, билгеле, бу хакта да сорыйлар. -Кая анда егет, барысы да хоккейчылар, - ди ул. -Соң, сиңа хоккейчы ярамыймы? -Ярый да бит, анда таякка таянган бабайлар...