Утыз Имәннән офицер якташыбыз сүз көрәштереп тормаган

Миңа, хәрби кешегә, алар белән танышып, әңгәмә корып җибәрү кыен булмады. “Чернобыльчеләр” икән болар, ялга кайтулары. Алар анда – “кызыл зона”да ничек эшләүләрен сөйләделәр. Авариядән ярылган саркофаг ярыкларына бетон сыекчасы тутырганнар. Эшләреннән бик канәгатьләр, көненә, чиратлашып, йөгереп-йөгереп 10-15 минут эшлиләр, хезмәт хакы яхшы, ә алынган радиацияне эштән соң аракы эчеп “юалар” икән. Радиацияне аракы чыгармый дигәннән көләләр генә: янәсе, сезгә армиядә эчәргә ярамый, шуңа күрә әйтмәгәннәр... Ракетачы буларак, радиациянең нәрсә икәнлеген яхшы белсәм дә, сүз көрәштереп тормадым. Әмма алдап-йолдап кеше сәламәтлегенә җитди зыян салу күңелдә тискәре хисләр уятты.

Дөнья хәлен алдан белеп булмый. Бу куркытулардан соң эчемнән генә: Әле дә ярый үзебездәге Кама Аланында атом электростанциясен төзүне туктаттылар, - дип шатланып куйдым.

Самат Ризванов.

Утыз Имән авылы.

фото: архив