Айдар Галимов: Ир-ат өчен иң авыры – хыянәтне кичерү…
Ир-ат һәм хатын-кыз. Бер үк галәмгә без бит очраклы гына эләкмәгән… Шулай булгач, нигә соң бер-беребезне күп вакыт аңламыйбыз? Гамәлләребезне, теге яки бу адымыбызны, әйткән сүзләребезне… Үзара тартылуны «җиңеп», арага каршылыклар керә дә куя… Ә ир-атлар үзләре бу хакта ни уйлый икән?